"Als ik mijn tomaten zie groeien, ben ik gelukkig"

“Als je iets wilt, moet je zorgen dat het kan”, vertelt huurder Willemijn (57 jaar). Dat lukt haar bijzonder goed. Ze heeft een fantastische moestuin en doet mee aan kanowedstrijden. En dat terwijl ze in een rolstoel zit. “Ik denk in kansen, niet in beperkingen.” 

Willemijn verhuisde 20 jaar geleden naar een eengezinswoning met tuin in Babberspolder. Samen met haar 2 kinderen. “We woonden eerst in een flatgebouw met trap, maar dat ging niet meer. Deze woning heeft een traplift. Ik was er verschrikkelijk blij mee. Het is niet groot, maar ik red me prima. Met mijn buren heb ik een goed contact. Iedereen is vriendelijk en helpt elkaar.” 

Hortensia’s eruit, groenten erin
Toen ze er kwam wonen, stond de tuin vol met bijzondere hortensia’s. De bloemen maakten plaats voor groenten en fruit. “Deels omdat ik een uitkering en dus weinig geld heb. Maar ook omdat een moestuin me gewoon leuk leek. Ik zocht op internet op hoe tomaten groeien. En wat ik nodig had. Zo ben ik begonnen”, legt Willemijn uit. 

Van bonen tot bessen
20 jaar later teelt ze een indrukwekkend aantal gewassen. Aan de ene kant van het pad staan groenten. Palmkool, bonen, erwtjes, peulen, tomaten, komkommers, hete pepers, pompoenen, courgettes, prei, knoflook en ui. Aan de andere kant groeit het fruit. Druiven, vijgen, bramen, frambozen, zwarte en rode bessen. “Een tuin verzorgen kan ook als je in een rolstoel zit. Alleen zaaien is lastig, maar schoffelen en watergeven lukt prima. Nee, het kost niet veel tijd. Tomaten hoef je niet elke dag te aaien, hoor.” 

Een trapkast en vriezer vol
Van de opbrengst kan ze het hele jaar eten. Ze maakt er ook haar kinderen, vrienden en buren blij mee. “Mijn trapkast staat vol met weckflessen en jampotten. Mijn vriezer is gevuld met groenten en pastasaus. Ook maak ik zelf peperpoeder. Ik ruil mijn pastasaus voor moesappels, waarmee ik appelmoes maak. Het scheelt me zoveel geld. Dat zouden meer mensen moeten doen. Niets is zo leuk als tomaten te zien groeien.” 

NK Kano Sprint
Willemijn houdt niet alleen haar moestuin bij, maar sport ook fanatiek. “Ik ben lid van kanovereniging KCR in Rotterdam. Ik doe in het najaar zelfs mee aan het Nederlands Kampioenschap Kano Sprint in Rotterdam. Knap? Nee hoor, ik sta positief in het leven. Mijn neus staat gewoon de goede kant op als ik ’s ochtends wakker word.”